eşitmek

işlik

1) Eşidiş organy arkaly kabul etmek, gulaga ilmek.

∙ Muny eşiden çagalar oýnuny taşlap, ýerli-ýerden oňa tarap eňdiler. (B. Gurbanow, Çarwa Mergeniň Gürrüňi)

∙ Ýola ýakyn gelemde, Bir hümürdi eşitdim. (A. Kekilow, Saýlanan eserler)

∙ Onuň sesini eşiden badyna, onuň oňly adam däldigini bildi. (N. Pomma, Egri Eýikmez)

∙ Öz sesini güýçli ýelde çala eşidýärdi. (B. Kerbabaýew, Nebitdag)

2) Eşidiş ukyby bolmak.

∙ Ol oňat eşidýär, emma sen oňat eşitmeýärsiň!

3) Bir habary, maglumaty bilmek.

∙ Çünki ol, Çernyşowyň öz ortýady bilen Mara baka öten gije çekilen habaryny eşidipdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

∙ Men başga zat eşitdim. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

∙ Biziň şu ýerdedigimizi ol bir ýerden eşidip gelendir. («Görogly» eposy)

4) Diňlemek, gulak salmak.

∙ Saz eşitmek.

5) Jemagat öňünde bir zadyň anygyna ýetmek, bir işe garamak.

6) Aýdylan zady berkleşdirmek, tassyklamak.

∙ Eşidýärmiň, tizräk bol!

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -ýär goşulmasy goşulanda, t sesi d sesine öwrülýär.

Meselem eşitmek - eşidýär, eşider, eşidipdir.